De eerste brief - Lieve exen

Lieve exen,

Als je ECHT mijn ex bent; JIJ kent mij: dit is ‘t begin. Jij was vaak ‘t einde.
Dit is een dankbrief daarvoor.

Dus maak je geen zorgen; brief nr is aan jullie. De rest zijn brieven die volgen aan onze bekenden. Je bént, als 1 van dé velen (exen), immers een maatschappelijk relevant en té makkelijk te polariseren topic. Mede daarom hou ik (nog steeds) van je! Je bent een wereldwijd fenomeen!

Maar als de liefdesdynamiek - of welke ook- van verbinden naar controleren verschuift krijg je (on)bewust: MACHT. En zo schreef mijn laatste ex mij definitief dakloos. Ik mijn ex man daar een overspel vóór trouwens.
Overigens klinkt beter in onze gedeelde brief. . 
Macht is een rotwoord. Ex valt wel mee. Want poëtisch is dakloosheid ook toxisch, zelfs al ben ik bevriend met jou, lieve ex. Toch? Kenden wij elkaar? Niet echt. Dat maakt deze brief EXtra ruw.
Door jouw macht en die ik je gaf met mijn gehele hart, leefde ik in jouw en mijn structuren en tralies die braken.
 
Laat ik het bij mijzelf houden. Want ik heb echt bevriende exen die dakloos zijn. Door mij.
Net als ik. Door een hoop extra wat nog wel te brief komt.
En mijn brievenliefde is niet toxisch, after all.
Ik ben mijn exen dankbaar: Ik ben definitief dakloos van hart door jullie allemaal!
Men noemt mij tegenwoordig een mislukte roeping aangaande ONS. En die dakloosheid.

En geniet er best van. Leven als lekkende vulpen misstond me nooit. 
Echter nu ben ik – denk ik – een liefdesbrief met een einde. Een echo van jou en mij. vet gehandicapt geraakt. Kort mij maar af. Soms vecht ik nog met jullie.
En ik moest het bij mijzelf houden…

Deel II

Dankjewel dus lieve exen: want met de meeste vecht ik openlijk en dat is oké.
Ik ben een schrijfster en jullie kregen mijn meeste brieven. Nooit zat er een doodssteek tussen, al garandeer ik

- dat patronen altijd kloppen en toch niet. Daarom klopte er geen zak meer van!
- dat taal alle zegt als ze ons tot ex maakt: ex-vrouw,
ex-man, ex-huiseigenaar, ex-werknemer, ex dit, ex dat, echt ex en zo... Ex gedetineerde, Zo zag het er voor mij uiteindelijk bijna uit met mijn schok van onze breuk.
Want het is super tof dat: 
- taal en ritme een dynamiek in systeem en relatie is. Daarom schrijf ik jou als eerste. Ik schaam mij niet meer voor mijn relaties. Goddank 98% zich ook niet voor mij! Al sta ik tegenwoordig nog maar voor 2% garant ;)
 
Wij zijn stil zoals de meeste exen...
En je weet, als partner wilde ik gehoord worden.
Als mens bekend, beroemd of berucht desnoods. Ik ben nu wijzer, want die laatste is discutabel sinds onze laatste breuk. Met hoeveel zijn jullie? Ijdelheid. Dat ben ik geworden van ons. Eisenlijstjes die bijna onredelijk zijn.
En de wereld kent meer exen dan scheidingen Goddank.

Helaas ook velen daklozen.
-->  En hoeveel daklozen heb ik sinds onze breuk geteld? Niet in bed hoor. Als mens. Daar waar jullie juist wilde dat ik voor mijzelf ging zorgen!
Ik kan niet meer tellen. 
Tegenwoordig kan elke ex mij gestolen worden in toekomstige toekomend en voltooide tijd. Jullie niet.
Ik draag jullie mee.
Al werd ik privé. Dit is geen privé verhaal meer. Wel het begin. Exen zijn vaak het einde. Jij nog steeds. 

Deel III – tevens slotsom:

De opening is hier gebleken. En we erkennen het allemaal. Exen bestaan net zoals lief en leed.
Vijandschap of vriendschap. Spreken, zwijgen of zaken eruit schrijven.
 
Ikzelf ben gevallen voor iets groters. Mijn exen weten het.
De ene zegt God, de ander zegt geluk of GEK en weer wat anderen navigeren extravagant wat op ons lot.
 
Mijn exen wezen mij op #ontwikkelings-trauma, en ik herschrijf vernieuwd het zoveelste dat is verbrandt... Daardoor wijst men mij op zelfzorg.
En ik de wereld.

Wij weten allang – mijn exen en ik - ... dat ik vroom Gristenvrouwtje mijn karma en stamina leerde kennen als bitch. En aan het einde van deze brief voel je de warmte die we ooit deelden... jij en ik – ja, elke ex.
Ze zijn op 1 hand te tellen. Die wel.
Ik heb het dan vooral over de warme persoonlijkheid die ik mis en jullie hopelijk ook, al val ik nog steeds voor de vele exen die ik een leven lang verwoordt… Jij ja. Allemaal. Al zijn jullie slechts 1 hand vol.
 
Mijn grotere gevallen ik: een verloren zelf in ontwikkelings-trauma naar liefde die doordrukt van binnenuit dwars door gezin, werk en framing van ‘t sociale leven dat wij wilde redden. Sorry dat ik ons niet redden kon, al spraken wij dat dakloosheid wreed is en leggen wij ons er bij neer. Ik niet.

Daarom ook deze start.
 
mijn exen kennen mij. Zij mogen mij altijd trauma noemen.
Maar laten we onze lezer beoordelen welke van onze brieven aankomen bij jou en mij. Gek of God? Of wat paradoxen op een hoopje taal dat Tas heet en nu je ex is. Ex what ever.

Goddank vielen wij, jij en ik, de wereld zal het van zichzelf moeten weten, nóóit voor bedrog, we wisten dat het leven eindig is toch? 
Zowel wij... Jij. Onze eigen verantwoordelijkheid.
 
En ik zeker.
 
Liefs, je Tas.

Een liefdesbrief met een einde - gratis download

Een liefdesbrief met een einde - web versie

***

sneakpeak:

SOON: #deTweedeBrief

2e brief – Lieve cliënt,

Ik noemde je al in m’n eerste brief... Of je nou mijn ex bent, een ex-gedetineerde, dakloze deelnemer, een junk of één van de mensen die ik heb begeleid. Ik herken mijzelf in jou. Au. En wauw, ik kom hier via een brief aan mijn exen. Jij weet hoe exen werken… Ik ben je ex begeleider. Voor eeuwig….

Laten we eerlijk zijn.

Dit gaat dan niet over (zorg)relaties maar dat begreep je al, toch?

Laten we er wel weer over schrijven, als hoopverlener dit keer...